هنگامی که الکترون‌ها و حفره‌ها دوباره با هم ترکیب می‌شوند، می‌توانند نور مرئی ساطع کنند، بنابراین می‌توان از آن برای ساخت دیودهای ساطع کننده نور استفاده کرد.به عنوان چراغ های نشانگر در مدارها و ابزارها یا متشکل از نمایشگرهای متنی یا دیجیتال استفاده می شود.دیودهای آرسنید گالیم نور قرمز، دیودهای فسفید گالیم نور سبز، دیودهای کاربید سیلیکون نور زرد و دیودهای نیترید گالیوم نور آبی ساطع می کنند.با توجه به خواص شیمیایی، آن را به دیود ساطع نور آلی OLED و دیود ساطع نور معدنی LED تقسیم می شود.

دیودهای ساطع کننده نور معمولاً دستگاه‌های ساطع کننده نور هستند که از طریق ترکیب مجدد الکترون‌ها و حفره‌ها برای انتشار نور انرژی ساطع می‌کنند.آنها به طور گسترده ای در زمینه روشنایی استفاده می شوند.[1] دیودهای ساطع کننده نور می توانند انرژی الکتریکی را به طور مؤثری به انرژی نور تبدیل کنند و در جامعه مدرن کاربردهای گسترده ای دارند، مانند روشنایی، صفحه نمایش های تخت و دستگاه های پزشکی.[2]

این نوع قطعات الکترونیکی در اوایل سال 1962 ظاهر شدند. در روزهای اولیه، آنها فقط می توانستند نور قرمز کم روشنایی ساطع کنند.بعداً نسخه های تک رنگ دیگری توسعه یافتند.نوری که امروزه می توان ساطع کرد به نور مرئی، مادون قرمز و ماوراء بنفش گسترش یافته و درخشندگی نیز به میزان قابل توجهی افزایش یافته است.درخشندگی.استفاده نیز به عنوان چراغ های نشانگر، صفحه نمایش و غیره استفاده شده است.با پیشرفت مداوم تکنولوژی، دیودهای ساطع کننده نور به طور گسترده ای در نمایشگرها و نورپردازی مورد استفاده قرار گرفته اند.

مانند دیودهای معمولی، دیودهای ساطع کننده نور از یک اتصال PN تشکیل شده اند و همچنین دارای رسانایی یک جهته هستند.هنگامی که ولتاژ رو به جلو به دیود ساطع کننده نور اعمال می شود، سوراخ های تزریق شده از ناحیه P به ناحیه N و الکترون های تزریق شده از ناحیه N به ناحیه P به ترتیب با الکترون های ناحیه N و حفره ها در تماس هستند. در ناحیه P در چند میکرون از محل اتصال PN.سوراخ ها دوباره ترکیب می شوند و فلورسانس انتشار خود به خود تولید می کنند.حالات انرژی الکترون ها و حفره ها در مواد نیمه هادی مختلف متفاوت است.هنگامی که الکترون ها و حفره ها دوباره با هم ترکیب می شوند، انرژی آزاد شده تا حدودی متفاوت است.هر چه انرژی بیشتر آزاد شود، طول موج نور ساطع شده کوتاهتر می شود.معمولاً از دیودهایی استفاده می شود که نور قرمز، سبز یا زرد ساطع می کنند.ولتاژ شکست معکوس دیود ساطع کننده نور بیشتر از 5 ولت است.منحنی مشخصه ولت آمپر جلویی آن بسیار شیب دار است و باید به صورت سری با یک مقاومت محدود کننده جریان برای کنترل جریان از طریق دیود استفاده شود.

بخش اصلی دیود ساطع کننده نور، ویفری است که از یک نیمه هادی نوع P و یک نیمه هادی نوع N تشکیل شده است.یک لایه انتقال بین نیمه هادی نوع P و نیمه هادی نوع N وجود دارد که به آن اتصال PN می گویند.در اتصال PN برخی از مواد نیمه هادی، هنگامی که حامل های اقلیت تزریق شده و حامل های اکثریت دوباره ترکیب می شوند، انرژی اضافی به شکل نور آزاد می شود و در نتیجه انرژی الکتریکی را مستقیماً به انرژی نور تبدیل می کند.با اعمال ولتاژ معکوس به اتصال PN، تزریق حامل های اقلیت دشوار است، بنابراین نور ساطع نمی کند.هنگامی که در حالت کار مثبت است (یعنی یک ولتاژ مثبت به هر دو انتها اعمال می شود)، هنگامی که جریان از آند LED به کاتد می رسد، کریستال نیمه هادی نوری با رنگ های مختلف از ماوراء بنفش تا مادون قرمز ساطع می کند.شدت نور مربوط به جریان است.